Facebook üzerinden uzaktan ama aslında yakından.. Yakından zannettiğimiz şey aslında ne kadar uzak değil mi?
Örnek: Doğum günü kutlamasını artık sadece Facebook üzerinden bir cümle yazarak veya bir resim paylaşarak yapıyoruz, öyle neden zaman harcayıp bir KART yazmıyorsunuz, aynı zamanda arkadaşınızı arayıp onunla sıcağı sıcağına konuşmuyorsunuz. Birbirimizden bu kadar mı soğuduk? Eskiden yurtdışında olan birisiyle telefonlaşmak çok zordu, pahalıydı vs… ama şimdi pek çok program ile bu da mümkün.. Arıyor musunuz uzaktaki bir sevdiğinizi yoksa sadece bir şey yazıp göndermek size yetiyor mu?
Orada sadece paylaşılan resimlerden, en güzel halinizden, güzel kutlamalardan kişi sizinle ilgili hissiyat almaya çalışıyor.. Oysa ki bu insanın kötü halleri de var, hastalıkları da olmuştur, travmaları da vardır.. İnsanız sonuçta her halimiz var.. Ama gurur meselesidir paylaşılmaz..
Ne kadar komik değil mi? Bu çağımızın bir hastalığı evet bence bir hastalık.. Tüketiyoruz, hem de çok hızlı tüketiyoruz.. Sadece yediklerimizi içtiklerimizi, eşyalarımızı değil ama çevremizdeki insanları da aynı hızla tüketiyoruz, değer bilmeden… Nasıl olsa birisi daha olur orada.. Ayşe olmaz ise, Aylin olur ne fark eder..
Bütün bu sanal ilişkiler aslında ne kadar soğuk ve uzak.. İnsanlar birbirinden ne kadar korkuyor, oysa ki biraz araştırsanız onun bir tanıdığı sizin uzaktan bir tanıdığınıza dokunur çünkü aslında Dünya küçüktür ve yaşadığımız şehir İstanbul ne kadar kalabalık olsa da daha da küçüktür.
Sevdikleriniz için vakit ayırın ve kart yazın, mektup yazın ve şaşırttın onları.. Sevgiyle ve Aşkla..
